1) Poezje t. 1 – wydane w Wilnie w roku 1822; zawierały Ballady i romanse, a także przedmowę O poezji romantycznej. Ten tom poezji miał przełomowe znaczenie w literaturze polskiej, zapoczątkowując nurt romantyczny oparty na ludowości, poezji ludowej, obyczajach i wyobrażeniach ludu.
2) Poezje t. 2 – wydane w roku 1823, zawierały Grażynę oraz II i IV część Dziadów.
3) Sonety krymskie – wydane w roku 1826 w Rosji.
4)W Dreźnie powstała III część Dziadów – najwybitniejszy polski dramat romantyczny, napisany wiosną 1832 roku.
5)Konrad Wallenrod – wydane w roku 1828 w Rosji.
6)Pan Tadeusz czyli ostatni Zajazd na Litwie – epopeja napisana w Paryżu w latach 1832–1834, wydana w 1834 roku. W Panu Tadeuszu Mickiewicz przedstawił romantyczną i pełną nostalgii wizję Polski szlacheckiej.
7) Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego – broszura polityczna z 1832 roku.
8) Prelekcje paryskie – cykl wykładów Mickiewicza na temat literatury słowiańskiej wygłoszony w Collège de France w latach 1840-1844; pierwsze wydania były redagowane przez Mickiewicza.
9) Liryki lozańskie wydane dopiero pośmiertnie.
10) Pisana przez całe życie I część Dziadów, ukazuje się prawdopodobnie na początku 1821 roku.
11)Historia przyszłości – traktat prekursorski wobec osiągnięć europejskiej fantastyki naukowej. Mickiewicz zniszczył rękopisy dzieła, zachowało się jedynie kilka kart oraz relacje przyjaciół autora.
12)Konfederaci barscy (fr. Les confédérés de Bar) – dramat z 1836 roku.